4 تفاوت کلیدی بردار با آموزش رسمی مدارس – بخش دوم

4 تفاوت کلیدی روش آموزشی بردار با آموزش‌های رسمی مدارس

گروه آموزشی بردار روش همدرسی را به عنوان یک روش خلاقانه ابداع کرده است. بردار در تلاش است تا نقاط خلا سیستم آموزشی را در مقطع ابتدایی پوشش دهد و فرایند آموزش و یادگیری را برای دانش‌آموزان تبدیل به یک ماجراجویی جذاب نماید. در این مقاله به 4 تفاوت دیگر مدل آموزشی بردار با مدل آموزشی رسمی در مدارس پرداخته می‌شود. شما می‌تواند بخش اول این مقاله را اینجا مطالعه بفرمایید.

5. تاکید بر پرسشگری و کجکاوی درونی

بچه‌ها قبل ازورود به مدرسه روزانه سوالات زیادی می‌پرسند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که اگر ما در خصوص سوالات پرتکرار و متنوع بچه‌ها بازخورد منفی ندهیم و اجازه بدهیم که آن‌ها روند پرسش‌گری خود را دنبال کنند، ممکن است روزانه 300 تا 400 سوال از ما بپرسند. یعنی هر 2 یا 3 دقیقه یک سوال از ما می‌پرسند. گاهی والدین از این سوالات کلافه می‌شوند و تلاش می‌کنند خود را نجات دهند. اما سوال اصلی این است چرا بچه‌ها اینقدر سوال می‌پرسند؟ به این دلیل که آن‌ها ذاتا تمایل به یادگیری و کشف حقیقت دارند. آن‌ها کنجکاوی درونی دارند و به هر پدیده‌ای با نگاه پرسشگرانه نگاه می‌کنند. بعد از ورود به مدرسه بچه‌ها به سرعت متوجه یک واقعیت می‌شوند که دیگر سوال پرسیدن مهم نیست. کسی که سوالات زیادی بپرسد تشویق نمی‌شود. بلکه نظام رتبه بندی و امتیازدهی بر اساس پاسخ دادن به سوالاتِ از پیش موجود تعیین می‌شود.

این یک واقعیت تلخ است که سیستم مدرسه طراحی شده تا بچه‌ها بتوانند به سوالات از پیش موجودی که در برنامه‌های آموزشی تدوین شده است پاسخ دهند. کسی در این سیستم موفق می‌شود که بتواند به این سوالات بهترین و سریع‌ترین پاسخ‌ها را بدهد. سیستم مدرسه ارزش چندانی برای سوالات و کنجکاوی‌های درونی بچه‌ها قائل نیست. ما در بردار کاملا برعکس عمل می‌کنیم. ما محیطی مشوق سوال، پرسشگری و کنجکاوی برای دانش‌آموزان می‌سازیم. مربیان ما بعد از گذراندن دوره‌های آموزشی طاقت فرسا روش مواجهه درست با سوالات بچه‌ها و پرورش کنجکاوی‌های درونی ایشان را یاد می‌گیرند. و طرح درس‌هایی را بر اساس علاقه‌مندی و کنجکاوی درونی بچه‌ها آماده می‌کنند.

6. توجه به فردیت دانش‌آموز

سیستم مدرسه برای آموزش گروهی و توده‌وار طراحی شده است. هدف مدرسه تربیت یکپارچه و یکسان گروهی از افراد منضبط است که بتوانند وظایف مشخصی را انجام دهند. مدرسه برای یکسان‌سازی طراحی شده است. همه باید لباس واحد بپوشند. ساعت مشخصی در مدرسه حضور داشته باشند. سر کلاس‌های مشترکی بنشینند و مطالب یکسانی را بیاموزند. در مدرسه هیچ فرصتی برای شناخت فردیت و ویژگی‌های منحصربه‌فرد دانش‌آموزان وجود ندارد. اما بردار دقیقا در مسیر مخالف آن حرکت می‌کند. از نظر بردار هر دانش‌آموز یک پدیده یکتا، منحصربه‌فرد و بی‌نظیری است که بایستی برای آن طرح و اندیشه‌ای خاص در نظر گرفت. به همین دلیل ما به ویژگی‌های بچه‌ها توجه داریم. کلاس‌های بردار به صورت تک نفره برگزار می‌شود. هر دانش‌آموز مربی خاص خود را دارد و طرح درس ویژه‌ای برای او در نظر گرفته می‌شود. بردار مدرسه‌ای است که برای هر کودک یک سیستم اختصاصی آموزشی طراحی می‌کند.

7. تمرکز بر درک مطلب و یادگیری عمیق

جهان در حال دگرگونی بسیار بزرگی است. پیش بینی می‌شود تا سال 2030 یعنی 6 سال دیگر بیش از 30درصد از کل مشاغل دنیا از بین می‌رود و 800 میلیون جایگاه شغلی توسط فناوری‌های جدید جایگزین خواهد شد. یعنی 800 میلیون نفر در کل دنیا شغل خود را از دست خواهند داد. همه این تغییرات نشان می‌دهد که اگر می‌خواهیم فرزندمان را برای آینده آماده کنیم و زمینه موفقیت شغلی و اجتماعی آن‌ها را فراهم نماییم. باید توجه داشته باشیم. که جهان آینده به انسان‌هایی نیاز ندارد که ذهنی مملو از اطلاعات داشته باشند. بلکه به افرادی نیاز دارد که درک مطلب عمیقی دارند، مفاهیم را به صورت عمیق و چند جانبه درک می‌کنند و خلاقیت بالایی دارند. سیستم مدرسه رویکردی کاملا حافظه محور دارد و به گونه‌ای طراحی شده است که کارمند تربیت کند نه کارآفرین. در صورتی که در بردار تمرکز بر رویکردهای اکتشافی است. رویکردی در یادگیری که زمینه درک مطلب عمیق‌تر و پرورش کودکان را فراهم کند. ما در بردار تلاش می‌کنیم با پرورش‌ خلاقیت، حل مسئله، تفکر و سایر مهارت‌های شناختی بچه‌ها را برای آینده آماده کنیم.

8. توجه به انگیزه درونی بجای پاداش و تنبیه

مهم ترین ابزار برای پیشبرد اهداف آموزشی در مدرسه استفاده از نظام تنبیه و تشویق است. با اینکه سال‌هاست که اعتبار این روش دچار خدشه شده و آموزش و پرورش هم تلاش کرده است تا رویکردهای دیگر را در زمینه یادگیری در مدارس جا بیندازد اما همچنان در بیشتر مدارس مشاهده می‌شود که از روش شرطی سازی و تکیه افراطی به نظام پاداش و تنبیه استفاده می‌شود. در حالی که در بردار انگیزه درونی بچه‌ها مهم‌ترین مولفه برای یادگیری و موفقیت تحصیلی قلمداد می‌شود. ما کمتر از مشوق‌های بیرونی و نظام شرطی سازی استفاده می‌کنیم. تمام تلاش بردار این است که محیطی بسازد تا هر دانش‌اموز بر مبنای کنجکاوی درونی و علاقه‌مندی‌های شخصی‌اش به کشف جهان بپردازد، یاد بگیرد، رشد کند و مسیر موفقیت آینده خود را بسازد.